W wyniku niemedycznego przyjmowania środków z grupy amfetamin, znacznie szybciej niż to ma miejsce w przypadku wielu innych leków, rozwija się zależność psychiczna. Podzielone są natomiast zdania badaczy co do powstawania uzależnienia fizycznego. Niekwestionowana jest natomiast sprawa występowania zjawiska tolerancji powodującej konieczność aplikowania coraz większych dawek dla uzyskania takich samych efektów. W wyniku rozwijajacego się przyzwyczajenia dawki muszą być zwiększane nawet kilkaset razy. Dość powiedzieć, że stosowane w lecznictwie dawki 5-50 mg nadużywane przez toksykomanów po pewnym czasie wymuszają przyjmowanie porcji do 12 g na dobę. Trzeba zaznaczyć, że dawka śmiertelna dla zdrowego człowieka wynosi 1 g, a dla dziecka 0,1 g.

Objawy fizyczne występujące przy nadużywaniu pochodnych amfetaminy charakteryzują się: stanem podniecenia, gadatliwością, niepokojem i bezsennością, suchościa błon sluzowych gardła i nosa, nadmiernym poceniem się, drżeniem rąk, rozszerzeniem źrenic.

Ostre natężenie objawów zatrucia amfetaminą występuje najczęściej w postaci: drgawek, zapaści, gorączki, bólów w klatce piersiowej, śpiaczki, a w skrajnych przypadkach nawet zejścia śmiertelnego. W wyniku chronicznego nadużywania środków psychostymulujących występują skłonności do przemocy i fizycznych porachunków. Osoby w takim stanie są wyjątkowo agresywne i brutalne w stosunku do tych, których uznają za wrogów.

Skutkiem nagłego zaprzestania zażywania amfetaminy rozwija się psychiczna depresja z samobójczymi myślami oraz zaburzeniami wielu funkcji somatycznych. Najgroźniejsze są psychozy abstynencyjne o obrazie majaczenia, które mogą wystąpić po 3-10 dniach od przyjęcia ostatniej dawki. Objawami takich psychoz mogą być: dezorientacja, omamy, stany lęku oraz zlewne poty.